Because of Winn-Dixie

Πριν πολύ καιρό είχα διαβάσει ένα βιβλίο. Λεγόταν ''Γουίν Ντίξι - ένας ξεχωριστός σκύλος''- Because of Winn-Dixie στο πρωτότυπο. Η Όπαλ μετακομίζει το καλοκαίρι με τον πατέρα της που είναι ιεροκήρυκας στο Ναόμι της Φλόριντα. Ο ιεροκήρυκας της είναι κλεισμένος στον εαυτό του και είναι συχνά αποροφημένος Η Όπαλ νιώθει μόνη. Σκέφτεται πως θα ήθελε πολύ ένα φίλο. Και απρόσμενα βρέθηκε με ένα σκύλο. Ένα μεγάλο ταλαιπωρημένο σκύλο με παράξενη αίσθηση του χιούμορ. Ο Γουίν Ντίξι χαμογελούσε. Επίσης έκανε τρομερά εύκολα φίλους. Γνώρισαν μαζί τον Ότις, ένα πρώην φυλακισμένο που αγαπά πολύ τη μουσική και την κιθάρα του. Του αρέσει να αφήνει τα ζώα έξω από τα κλουβιά τους στο pet shop που δουλεύει και να τους παίζει μουσική. Γνώρισαν τη Γκλόρια Νταμπ, μια σχεδόν τυφλή γυναίκα, αλλά πολύ σοφή. Της αρέσουν τα βιβλία, αλλά δεν μπορεί πια να διαβάσει. Γνώρισαν τη μικρή Σουίτι Πάι που ήθελε πολύ ένα σκύλο, αλλά η μαμά της δεν την άφηνε, και την κυρία Φράνι, τη βιβλιοθηκάριο που κατάφερε κάποτε να απωθήσει μια αρκούδα πετώντας της ένα αντίτυπο του Πόλεμος και Ειρήνη. Η αρκούδα το πήρε και δεν επέστρεψε... Κατάφεραν να κάνουν φίλους τους ακόμα και την ιδιότροπη Αμάντα Ουίλκινσον, καθώς και τους δίδυμους Ντιούμπερι.
Η κυρία Φράνι έδωσε στην Όπαλ μερικές καραμέλες Λίτμους. Ο Λίτμους κατάφερε να βάλει στις καραμέλες του τη γεύση της θλίψης. Δεν το καταλαβαίνουν όλοι, μόνο όσοι έχουν περάσει κάποια μεγάλη λύπη. Η Όπαλ δίνει σε όσους ξέρει καραμέλες και μαθαίνει πως ο καθένας μας έχει κάτι που τον πονάει.
Χάρη στον Γουίν Ντίξι η Όπαλ γέμισε το κενό της μητέρας της που τους είχε εγκαταλείψει. Κατάλαβε πως μερικά πράγματα πρέπει να τα αφήσεις να φύγουν από το μυαλό σου κάποια στιγμή και πως ό,τι αγαπάμε πρέπει να το χαιρόμαστε όσο το έχουμε. Ορίστε 10 πράγματα που απομνημόνευσε η Όπαλ για το σκύλο της όταν φοβήθηκε πως τον έχασε:

1.  “Number one was that he had a pathological
fear of thunderstorms.”  (Φοβόταν παθολογικά τις καταιγίδες)
2.  “Number two was he liked to smile, using all
his teeth.” (Του άρεσε να χαμογελάει δείχνοντας όλα του τα δόντια)
3.  “Number three was he could run fast.” (Μπορούσε να τρέξει γρήγορα)
4.  “Number four was that he snored.” (Ροχάλιζε)
5.  “Number five was that he could catch mice
without squishing them to death.” (Μπορούσε να πιάσει ποντίκια χωρίς να τα συνθλίψει)
6.  “Number six was he liked to meet people.” (Toυ άρεσε να γνωρίζει κόσμο)
7.  “Number seven was he liked to eat peanut
butter.” (Του άρεσε το φυστικοβούτυρο)
8.  “Number eight was he couldn’t stand to be
left alone.” (Δεν άντεχε να μένει μόνος του)
9.  “Number nine was he liked to sit on couches
and sleep in beds.” (Του άρεσε να κάθεται σε καναπέδες και να κοιμάται σε κρεβάτια)
10. “Number ten was he didn’t mind going to
church.” (Δεν τον πείραζε να πηγαίνει στην εκκλησία)

From Chapter Twenty-Four of Because of Winn-Dixie, by Kate DiCamillo. (Από το κεφάλαιο 24 του ''Because of Winn-Dixie'' της Kate DiCamillo.)