6 + 1

Χαίρε κόσμε. Καιρό έχω να σας ζαλίσω με αυτά που μου κατεβαίνουν... Ε λοιπόν ήρθε η ώρα να επανορθώσω. Σήμερα θα γράψω τα 6 + 1 πράγματα που εκνευρίζουν, με τυχαία σειρά, μια και δεν έχω κάτι άλλο να κάνω. (διάβασα πριν τις 10 σήμερα, για πρώτη φορά φέτος! lol)

1) Με ενοχλεί τρομερά να έχει ήλιο έξω και να μπαίνοντας ο άλλος στο δωμάτιο να ανάβει το φως.
2) Όταν ήμουν μικρή μου την έσπαγαν τα παιδάκια που με πλησίαζαν με το γνωστό υφάκι και με ρωτούσαν ''Κοριτσάκι θες να γίνουμε φίλες;''. Κάτσε ρε παιδάκι. Από πού με ξέρεις και γίναμε και φίλοι; :P Είχα μια παρόρμηση να πω όχι πάντα, αλλά στο τέλος έβρισκα μια δικαιολογία(π.χ. ''Με φωνάζει η μαμά μου'') και την έκανα. Υπήρχε μια περίοδος που πηγαίναμε με την ξαδέρφη μου στα παιδάκια και τους λέγαμε ''Θέλετε να γίνουμε φίλοι;'' και μόλις έλεγαν ''ναι'' τους απαντούσαμε ''Εμείς όμως δε θέλουμε''. Κ*λοπαιδισμός, ε;
3) Να είσαι καινούριος κάπου, σε μια εξωσχολική δραστηριότητα λόγου χάρη, και να λέει ο δάσκαλος στα άλλα παιδιά να σε κάνουν παρέα νομίζοντας ότι θα νιώσεις καλύτερα. Ε λοιπόν κάποιος πρέπει να τους πει ότι αυτό σε κάνει να νιώθεις χειρότερα, σαν να υποχρεώνονται οι υπόλοιποι να σε κάνουν παρέα για να μην είσαι μόνος σου. Όταν μου το κάνουν αυτό αισθάνομαι πάρα πολύ αμήχανα και κλείνομαι ακόμα περισσότερο στον εαυτό μου αφού πρώτα έχω ρίξει το ''φρικαρισμένο'' μου βλέμμα στο δάσκαλο.
4) Μου τη δίνει λίγο που δεν μπορώ να έχω νεύρα για πολλή ώρα.  Μπορεί να είμαι σκασμένη και μετά από τρία λεπτά να πω ή να σκεφτώ μια σαχλαμάρα και να μου περάσει. Βέβαια αυτό θα έπρεπε να θεωρηθεί καλό, αλλά με ενοχλεί μερικές φορές.
5) Εκνευρίζομαι τρομερά όταν κάποιος βλαμμένος δίπλα μου γελάει και με σπρώχνει ταυτοχρόνως! Εγώ δηλαδή, τι φταίω να γίνομαι φραπές κάθε φορά που λιώνεις στο γέλιο ρε φιλε;
6) Πολλές φορές με πειράζει που δεν μπορώ να το παίζω άνετη όταν κάτι με πειράζει πολύ. Το ξέρω, αν μπορούσα, δε θα ήταν φυσιολογικό, αλλά δεν παύει να με ενοχλεί...

+1) To ξέρω ότι θα ακουστεί πάρα πολύ χαζό, αλλά μπορεί να με τρελάνει όταν δεν μπορώ να καταλάβω κάτι ενώ όλοι άλλοι μπορούν. Είναι από τις φορές που προσπαθώ να το παίξω άνετη χωρίς καμία επιτυχία. Τώρα αυτό μου συμβαίνει με την τσον σι. Το τουλ στο tae kwon do που λέγαμε; Ναι αυτό που δολοφονώ κάθε φορά που πάω εκεί. Το τουλ για να μαθαίνετε είναι μία σειρά κινήσεων άμυνας-επίθεσης σε έναν αόρατο αντίπαλο-αν θυμάμαι καλά, κάτι σαν χορογραφία δηλαδή. Ο δικός μου αόρατος αντίπαλος πάντως, θα πρέπει να είναι τρισευτυχισμένος. Έχω βελτιωθεί βέβαια όπως είναι φυσικό, αλλά δεν μπορώ να το κάνω χωρίς λάθος. Μέχρι και η καινούρια κοπέλα το κατάλαβε, εγώ εκεί. Και το Δεκέμβριο έχουμε λέει εξετάσεις. Αν δεν τη μάθω σύντομα, προβλέπω ότι δεν θα με συμπαθήσει ιδιαίτερα ο εξεταστής.