Εδώ Βόλος!

Προχθές εγώ και η ακολουθία μου(η οποία απαρτίζεται από τη μαμά, το μπαμπά και το φούφη,τον αδερφό μου δηλαδή) ξεκινήσαμε για το Βόλο. Ήταν μια μεγάλη διαδρομή για γερά νεύρα, μια και ο φούφης ήταν τιμωρία και του είχαν πάρει το DS. Κατά συνέπεια παραληρούσε σε όλο το δρόμο. Είπε όοολα τα τραγούδια του wwe, το Ένα το Χελιδόνι και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Τα νεύρα μου είχαν γίνει ζαρτ... εμ... κρόσσια. Και της μαμάς επίσης. Αλλά ο μπαμπάς ήταν εκνευριστικά χαλαρός ως συνήθως. Ήθελα να του δωσουν αυτό το ρημαδοπαιχνίδι να σταματήσει επιτέλους, αλλά πού. Τέλος πάντων.

Σήμερα με ξύπνησε η διαπεραστική φωνή της Ντόρας από την κουζίνα και τα ξαδερφάκια μου που φώναζαν ''Πηδήξτε γουρουνάκια!''. Σκέφτηκα πως θα το προτιμούσα στην παθητική φωνή και γύρισα πλευρό. Μετά από λίγο παίξαμε νομισματοπόλεμο με τον φούφη. Πετούσαμε ο ένας στον άλλο αυτά τα πλαστικά νομίσματα που έχει ο γουρουνοκουμπαράς της fisher price

Oρέξεις πρωί πρωί...

Κάποιες ώρες αργότερα πήραμε με το φανταστικό πατέρα τα ποδήλατα να κατέβουμε στο κέντρο να πάει αυτός για καφέ κι εγώ να πάρω ένα βιβλίο. Πάω λοιπόν στο Public έχοντας 3 στο μυαλό μου. Κι εδώ αποδεικνύεται η γκαντεμιά που με κυνηγάει. Πάω στην κοπέλα στον υπολογιστή και τη ρωτάω αν έχει το πρώτο Harry Potter. Δεν υπήρχε. Καλά. Την Araminta Spookie την έχετε; Όχι. Κάποια αγγλική έκδοση του Peter Pan; Ούτε.Ένα σκασμό βιβλία έχει στο Public, ένα από τα τρία που ήθελα δεν είχε. Τι να πεις...

Παίρνω τη μαμά να μου πει πού είναι ο Παπασωτηρίου. Μου λέει να πάω όλο ευθεία από το Public και στο δεύτερο στενό κάνω δεξιά και ότι είναι ένα μεγάλο γωνιακό βιβλιοπωλείο. ΟΚ. Μα πως τα φέρνει η ζωή και πάω από την αντίθετη κατεύθυνση; Να μη τα πολυλογώ, ύστερα από λίγο φτάνω στο βιβλιοπωλείο προς μεγάλη μου ευχαρίστηση και παίρνω το ΧάριΠόττερ... Ε τι στο καλό, όλος ο κόσμος το έχει διαβάσει κι εγώ η λογοτεχνική διάνοια όχι; :P 

Tελείωσα το Syren, το 5ο βιβλίο της σειράς Septimus Heap πριν μερικές μέρες και ήταν καταπληκτικό. Περιμένω το 6ο που θα βγει το 2011 και μέχρι τότε πρέπει κάτι να διαβάζω. Σας ζάλισα λίγο ε; Το κόβω.

Μετά πήγα μια βόλτα με το ποδήλατο στην παραλία που μου αρέσει πολύ και τελικά ''μαζεύτηκα'' σπίτι. Ξέχασα να πάρω DVD στο ξαδερφάκι, αλλά anyway. Tης διάβασα παραμύθι και τώρα κοιμάται του καλού καιρού... 

Και η ανακάλυψη της ημέρας: το βιτάμ όταν το λιώσεις γίνεται πορτοκαλοκίτρινο! :P

So long λοιποιν... Τα λέμε!