Δεν πέτυχε το κόλπο...

Γεια σας και πάλι. Tα νέα από το μέτωπο: το σαββατοκύριακο πήγαμε βόλτα τους κούνελους στη Μόλα στην Πάρνηθα και περάσαμε πάρα πολύ ωραία, έχω σχεδόν μάθει την τσον σι και χαίρομαι πάρα πολύ.

Σήμερα, μετά από 6 ώρες μαθήματος είχαμε τελευταία ώρα γυμναστική και ο σαδιστής κύριος Πιέρρος(αυτό είναι το μικρό του όνομα, μας λέει όλες μπουμπούδες και είναι ο μεγαλύτερος...''καταστροφολόγος'' που έχω γνωρίσει ποτέ) αποφάσισε ότι θα παίζαμε βόλεϋ με τα κορίτσια του Γ5. Αυτό το πράγμα που τα αγόρια μπορούν πάντα να παίζουν ποδόσφαιρο ανενόχλητα, δεν το καταλαβαίνω. Τα σχόλια δικά σας.

Η Άννα ήταν αδιάθετη και η Τζοάνα δεν ήθελε να παίξει με αυτές κι εγώ μισώ το βόλεϋ(τα γνωστά). Οπότε είπαμε να αποχωρήσουμε διακριτικά όταν χώριζαν τι ομάδες και να κρυφτούμε στην αίθουσα που βάζουν τις μπάλες, τα στρώματα και το σχετικό εξοπλισμό. Καθήσαμε λοιπόν σε μια γωνία που δε φαινόταν από την πόρτα και πιάσαμε την κουβέντα, ενώ ταυτόχρονα έπαιζα με τα δαχτυλίδια της Ρεγγίνας  που μου τα είχε δώσει για να παίξει. Μετά από λίγο μπαίνει μέσα ο γυμναστής, κι εμείς καθόμασταν στη γωνία σαν τα ποντίκια. Δε μας είδε, πήρε κάτι και έφυγε. Φιου. Μετά από άλλες 2-3 τέτοιες εισόδους και μερικά ''δεν περνάει η ώρα'', μπήκε η γυμνάστρια του Γ5 και στρογγυλοκάθησε στην καρέκλα να μελετήσει τα χαρτιά της. Ωχ. Μετά μπαίνει και ο αγαπητός γυμναστής. Ξανά ωχ. Κι αρχίζουν να λένε πως διορίστηκε ο καθένας. Εμείς εν τω μεταξύ είχαμε φρικάρει γιατί μόλις είχαμε συνειδητοποιήσει  ότι δεν υπολογίσαμε πως θα βγούμε έξω. Να σημειώσω ότι εγώ ήμουν ακριβώς στη γωνία κι έτσι όπως είχαμε στριμωχτεί για να μη φαινόμαστε καθόλου, ήμουν έτοιμη να βγάλω πορτοκαλάδα. Μετά ψιθύρισε η Άννα μια βλακεία και ακούστηκα λίγο μου γέλασα. Ευτυχώς όμως έκαναν πολλή φασαρία οι απ' έξω και δεν το πρόσεξε το αχτύπητο δίδυμο.

Τελικά μετά από λίγο βγήκαν έξω και χτύπησε το κουδούνι. Είχαμε αποφασίσει να βγούμε μαζί με το τσούρμο που θα έμπαινε να αφήσει τις μπάλες, όμως αυτά τα χαζά έμπαιναν δύο-δύο και τρεις-τρεις και δεν μπορούσαμε να το κάνουμε έτσι. Οπότε αποφασίσαμε να το ρισκάρουμε, να βγούμε έξω κάνοντας την πάπια και να φύγουμε. Έλα όμως που είχαν μπαστακωθεί οι αγαπημένοι μας μπροστά στην πόρτα; Ο δικός μας δε, μας ρώτησε που χαθήκαμε και ότι μας έβαλε απουσία. Τέλεια. Προσπαθήσαμε να τα μπαλώσουμε αλλά δεν. Τελικά τσάμπα κόπος να κάνουμε τους μυστικούς πράκτορες :P

Η Τζοάνα ήταν σκασμένη γιατί είχε βάλει φόρμα για τη γυμναστική(συνήθως έρχεται με τζιν) και πάλι πήρε απουσία. Η Άννα τι να πει κι αυτή... 

Τέλος πάντων, σας αφήνω να κάνω αγγλικά...