Errr...Oops!

Καλησπέρα κόσμε!
Μετά από μια ακόμη προπόνηση και μια ομελέτα, λέω να σας περιγράψω τα του Σαββάτου. Ελπίζω να κάθεστε. Βασικά βλακεία είπα, όλοι κάθονται μπροστά στο pc.
Λοιπόν... Είχαμε κανονίσει να πάμε με τις πανέξυπνες στο σπίτι της Κασσιανής να δούμε ταινία. Παίρνω λοιπόν το ποδήλατό μου και ξεκινάω.
Στο δρόμο πετάγεται μπροστά μου ένα γατί. Φρενάρω, περνάει και συνεχίζω, ακούγοντας πίσω μου ένα ''Γιατί δεν την πάτησες γ@μώ!'' Τι γλυκός άνθρωπος...

Τέλος πάντων φτάνω στο σπίτι της Κασσιανής τελευταία (τι περίεργο) και κάθομαι με τις άλλες στο χαλί μασουλώντας ένα σοκολατάκι ενώ η Μαρία έπαιζε κιθάρα. Χίπικο;

Tελικά δεν ήθελαν να δούμε ταινία(στο μεταξύ είχε καεί η πίτσα) και πιάσαμε την κουβέντα. Μετά κάτσαμε να φάμε κρέπες αφού δεν έκατσε η πίτσα. Στο μεταξύ η Κασσιανή έφτιαχνε τα μαλλιά της Γεωργίας η οποία σχολίαζε ότι είμαι πολύ ήσυχη και να κάνω καμιά μ***κία να περάσει η ώρα... Εγώ ήμουν πολύ απασχολημένη με την κρέπα μου και τη nutella και τα μπισκότα(πανδαισία θερμίδας), αλλά αυτή εκεί.

                                                          
Όταν τα θέλει ο πισινός σου... Πήρα κι εγώ την μπουκιά που ετοιμαζόμουν να φάω, πάω πίσω από την καρέκλα της αθόρυβα(διότι ήμουν και με τις κάλτσες, γιατί αλλιώς δεν το 'χω το γατίσιο περπάτημα) και την κρατάω πάνω από το κεφάλι της περιμένοντας να γυρίσει και να τσιρίξει να γελάσουμε. Έλα όμως που υπάρχει ο νόμος της βαρύτητας; και..ουψ! Το nutelloμένο μπισκότο γλίστρησε από την κρέπα και η αγαπητή προαναφερθείσα κατέληξε με μερέντα στο κεφάλι της, και μετέπειτα στο μπάνιο να λούζει αυτό το κεφάλι φωνάζοντας απειλητικά σχόλια π.χ. ''Θα πεθάνεις!'' κλπ. Τελικά δεν έκανε τίποτα, μόνο λόγια ήταν... lol Καλά να πάθει που με κινηγούσε με την ισιωτική σ' όλο το σπίτι. :P

Μετά το... εμ.. ατυχές συμβάν ήρθε νέα έμπνευση. Να ντυθούμε σαν χαζά. Και ενώ η Άννα, η Κασσιανή και η Γεωργία ήταν απασχολημένες να μπογιατίζονται(αν με πιάνετε), εγώ είχα άλλα σχέδια. Πήρα το κραγιόν και έκανα γραμμές στο πρόσωπό μου. Έκανα το μαλλί αναλόγως και έβαλα κι ένα καλαμάκι στο κεφάλι γιατί δε βρήκα φτερό. Ναι ναι, ντύθηκα ινδιάνος! Χάου. :P

Kαι αφού τελείωσε όλο αυτό το πανηγύρι (και ευελπιστώ να μη διαρρεύσουν φωτογραφίες), ξεβαφτήκαμε και αρχίσαμε τις σοβαρές συζητήσεις... Θα μου πείτε, εμείς σοβαρές; Και όμως ναι! Ενίοτε...

Μετά από μια typical συνάθροιση λοιπόν, ποδηλάτησα σπίτι χωρίς να μου πεταχτεί γατούνι στο δρόμο...
Καληνύχτα!

p.s. Καλέ, πόση ώρα γράφω;;; Θα μου πεις, είδα και κάτι βίντεο στο ενδιάμεσο... :P