Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Ο μπαμπάς ως συνήθως φαγώθηκε να κάνω ένα άθλημα φέτος. Πέρσι έκανα Power Yoga και μου άρεσε πολύ. Αλλά φέτος δεν με βολεύουν οι ώρες γιατί συμπίπτουν με τα αγγλικά. Έτσι είπα στο μπαμπά ότι θέλω να κάνω Kung Fu. Βρήκαμε σχολή, πάμε, ρωτάμε για ώρες και... τα αγγλικά μου έκαναν πάλι χαλάστρα! Απίστευτο κι όμως αληθινό. Κι έτσι αποφάσισα να συμβιβαστώ με το Tae Kwon Do.
Πήγα λοιπόν σήμερα πρώτο μάθημα. Στο τμήμα μου έχει παιδιά διαφόρων ηλικιών. Είμαστε 3 καινούριες οπότε αυτό βοηθάει κάπως την κατάσταση. Κατεβαίνουμε στον από κάτω όροφο που έχει κάτι όργανα γυμναστικής. Πάμε τέλος πάντων ξυπόλυτοι όλο το τσούρμο σ' αυτή την αίθουσα με το αφρολέξ κάτω. Και ένα αγοράκι 10 χρονών το πολύ αρχίζει να λέει ασκήσεις για ζέσταμα. Και αρχίζει: "Άλματα!'' κι αρχίζουμε όλοι να χοροπηδάμε σαν τον Τίγρη στο Γουίνι.
Εντάξει, όχι τόσο γελοία, αλλά νομίζω πως καταλάβατε τι εννοώ. Η πλάκα είναι ότι είμαστε 13 άτομα και ο καθένας έπρεπε να μετρήσει 20 χοροπηδητά. Φαντάσου. Μετά κάναμε κάτι ψαλιδάκια στην ταχύτητα του φωτός και κάτι κλοτσιές και κάτι ανοίγματα... και για να μην τα πολυλογώ, αυτό ήταν το ζέσταμα. Και έγινα λίγο λάσπη... Α και δε μου έκανε και την καλύτερη εντύπωση το ότι το μικρό με έδειχνε και μου έλεγε ''Εσύ. Μέτρα.''
Μετά πάμε πάνω που αρχίζει το καλό. Μας δίνει κάτι στόχους που ο ένας τους φοράει στα χέρια και ο άλλος βαράει με χέρια και πόδια εναλλάξ. Κάναμε κάποιες ασκήσεις με αυτά.
Στο τέλος κάναμε πάλι κάτι διατάσεις και μας έβαλε σε ένα όργανο(θα προσπαθήσω να το περιγράψω) που κάθεσαι και έχει κάτι υποδοχές για τα πόδια κι ένα τιμόνι. Γυρνάς το τιμόνι και σου ανοίγουν τα πόδια. Το φτάνεις μέχρι εκεί που αντέχεις και κάθεσαι ένα λεπτό. Αυτά που περιγράφω τα κάναμε οι 3 καινούριες. Οι άλλοι έκαναν αγωνιστικό γιατί έχουν αγώνες στο τέλος του μήνα.
Πλάκα είχε, μου άρεσε. Λέω να το συνεχίσω.
Α, βρήκα και μια παλιά γνωστή εκεί.
Καληνύχτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου